Wyszukiwanie
Biblia Warszawska
Księga: Ewangelia św. Łukasza 20:1
Lista dialogów 
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu20:1
I stało się jednego dnia, gdy nauczał lud w świątyni i zwiastował dobrą nowinę, że przystąpili arcykapłani i uczeni w Piśmie wraz ze starszymi
20:2
I rzekli do niego, mówiąc: Powiedz nam, jaką mocą to czynisz albo kto ci dał moc.
20:3
A On, odpowiadając, rzekł do nich: Zapytam i Ja was o pewną rzecz, a powiedzcie mi!
20:4
Czy chrzest Jana był z nieba, czy od ludzi?
20:5
Oni zaś rozważali to, mówiąc między sobą: Jeśli powiemy: Z nieba, to rzecze: Czemuście więc mu nie uwierzyli?
20:6
Jeśli zaś powiemy: Od ludzi, cały lud ukamienuje nas, jest bowiem przekonany, że Jan jest prorokiem.
20:7
Odpowiedzieli więc, że nie wiedzą, skąd.
20:8
Tedy Jezus powiedział do nich: To i Ja wam nie powiem, jaką mocą to czynię.
20:9
I począł mówić do ludu to podobieństwo: Pewien człowiek zasadził winnicę i wydzierżawił ją wieśniakom, i odjechał na dłuższy czas.
20:10
A we właściwym czasie posłał do tych wieśniaków sługę, aby mu dali owoców z winnicy. Ale wieśniacy, obiwszy go, odprawili z niczym.
20:11
Ponownie więc posłał innego sługę. Lecz oni i tego obili i znieważyli, i odprawili z niczym.
20:12
Potem jeszcze trzeciego posłał. A oni także i jego poranili i wyrzucili precz.
20:13
Rzekł tedy właściciel winnicy: Co mam czynić? Wyślę syna mego umiłowanego; może tego uszanują.
20:14
Lecz gdy go wieśniacy ujrzeli, rozprawiali między sobą, mówiąc: To jest dziedzic, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
20:15
I wyrzuciwszy go poza winnicę, zabili. Co więc uczyni im właściciel winnicy?
20:16
Przyjdzie i wytraci tych wieśniaków, a winnicę odda innym. Usłyszawszy to, rzekli: Przenigdy!
20:17
On zaś, spojrzawszy na nich, rzekł: Cóż więc znaczy to, co napisane: Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym?
20:18
Każdy, kto by upadł na ten kamień, roztrzaska się, a na kogo by on upadł, zmiażdży go.
20:19
A uczeni w Piśmie i arcykapłani chcieli go dostać w swoje ręce w tej właśnie godzinie, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, że przeciwko nim skierował to podobieństwo.
20:20
Śledzili go więc, nasłali szpiegów, którzy udając sprawiedliwych, mieli go przyłapać na jakimś słowie, aby go wydać władzy i mocy starosty.
20:21
I zadali mu takie pytanie: Nauczycielu, wiemy, że dobrze mówisz i nauczasz, i nie masz względu na osobę, lecz zgodnie z prawdą drogi Bożej nauczasz.
20:22
Czy godzi się nam płacić podatek cesarzowi, czy nie?
20:23
Lecz On, przejrzawszy ich podstęp, rzekł do nich:
20:24
Pokażcie mi denar. Czyją nosi podobiznę i napis? A oni rzekli: Cesarza.
20:25
On zaś rzekł do nich: Oddawajcie więc cesarzowi, co jest cesarskie, a Bogu, co jest Boże.
20:26
I nie zdołali go złapać na słowie przed ludem, a nie mogąc wyjść z podziwu nad jego odpowiedzią, zamilkli.
20:27
Potem przystąpili do niego niektórzy saduceusze, zaprzeczający zmartwychwstaniu, i zadali mu pytanie,
20:28
Mówiąc: Nauczycielu, Mojżesz napisał nam, że jeśli czyjś brat żonaty umrze bezdzietnie, powinien jego brat pojąć żonę i wzbudzić potomstwo bratu swemu.
20:29
Otóż było siedmiu braci. I pierwszy, pojąwszy żonę, umarł bezdzietnie.
20:30
Także i drugi,
20:31
I trzeci pojął ją; i podobnie także owych siedmiu nie postawiło po sobie dzieci i pomarło.
20:32
Wreszcie zmarła i ta niewiasta.
20:33
Otóż, którego z nich żoną będzie przy zmartwychwstaniu ta niewiasta? Wszak owych siedmiu miało ją za żonę.
20:34
I rzekł do nich Jezus: Synowie tego świata żenią się i za mąż wychodzą,
20:35
Lecz ci, którzy zostają uznani za godnych dostąpienia tamtego świata i zmartwychwstania, ani się nie żenią, ani za mąż nie wychodzą.
20:36
Gdyż już nie mogą umrzeć, są bowiem równi aniołom, a jako uczestnicy zmartwychwstania są synami Bożymi.
20:37
A że umarli wzbudzeni będą, to i Mojżesz zaznaczył przy krzaku gorejącym, gdy nazywa Pana Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakuba.
20:38
Nie jest On przeto Bogiem umarłych, ale żywych. Dla niego bowiem wszyscy żyją.
20:39
A odpowiadając na to, niektórzy z uczonych w Piśmie rzekli: Nauczycielu! Dobrze powiedziałeś.
20:40
Gdyż już nie odważyli się pytać go o cokolwiek.
20:41
Rzekł więc do nich: Jak to jest, że mówią, iż Chrystus jest synem Dawidowym?
20:42
Sam Dawid bowiem powiada w księdze Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej,
20:43
Aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem stóp twoich.
20:44
Dawid więc nazywa go Panem, jakże więc jest jego synem?
20:45
A gdy cały lud słuchał, rzekł do uczniów:
20:46
Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy chętnie chodzą w długich szatach i lubią pozdrowienia na placach i pierwsze krzesła w synagogach, i przednie miejsca na ucztach,
20:47
A pożerają domy wdów i dla pozoru długie modły odprawiają. Ci surowszy otrzymają wyrok.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Rzym 6:23
Rzym 6:23
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Podczas Święta Namiotów Izraelici budowali "szałasy" (małe szałasy z krzaków i gałęzi: Neh 8:14-17) i żyli w nich przez 7 dni (III Mojż 23:42-43).
To zdjęcie jest na licencji
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0.
To zdjęcie jest na licencjiCreative Commons Attribution-Share Alike 3.0.
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
A wierny jest Pan, który was utwierdzi i strzec będzie od złego. Co zaś do was, to mamy ufność w Panu, że to, co wam rozkazujemy, czynicie i czynić będziecie.
II Tes 3:3-4
II Tes 3:3-4
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?